#التفسير_الأقوم​ #درایت_حدیث​ #تفسیر_قرآن​ #تفقه_و_استنباط​ #تفاسیر_روایی فُرَاتُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ فِي تَفْسِيرِهِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ بِإِسْنَادِهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ طَرِيفٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع فِي حَدِيثِ كَلَامِهِ مَعَ عَمْرِو بْنِ عُبَيْدٍ قَالَ: فَإِنَّمَا عَلَى النَّاسِ أَنْ يَقْرَءُوا الْقُرْآنَ كَمَا أُنْزِلَ فَإِذَا احْتَاجُوا إِلَى تَفْسِيرِهِ فَالاهْتِدَاءُ بِنَا وَ إِلَيْنَا يَا عَمْرُو. امام صادق علیه السلام در گفتگویی با عمرو بن عُبَیْدِ به او فرمودند: وظیفه مردم آن است که قرآن را آن گونه که نازل شده است قرائت کنند و هرگاه به تفسیر آن محتاج شدند منحصرا به ما و به سوی ما روانه شوند. وَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ فَسَّرَ الْقُرْآنَ بِرَأْيِهِ إِنْ أَصَابَ لَمْ يُؤْجَرْ وَ إِنْ أَخْطَأَ خَرَّ أَبْعَدَ مِنَ السَّمَاءِ. امام صادق علیه السلام : هر کس قرآن را بر اساس دیدگاه خود تفسیر کند اگر به صواب رود، اجری ندارد و اگر به خطا رود، از پرتگاهی رفیع تر از آسمان به زمین سقوط کرده است. عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ فِي تَفْسِيرِهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع‏ فِي قَوْلِ اللَّهِ‏ وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشى‏- قَالَ اللَّيْلُ فِي هَذَا الْمَوْضِعِ هُوَ الثَّانِي- غَشِيَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع فِي دَوْلَتِهِ إِلَى أَنْ قَالَ وَ الْقُرْآنُ ضَرَبَ فِيهِ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَ خَاطَبَ نَبِيَّهُ ص بِهِ وَ نَحْنُ نَعْلَمُهُ فَلَيْسَ يَعْلَمُهُ غَيْرُنَا. محمد بن مسلم از امام محمد باقر علیه السلام درباره آیه شریفه \" وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشى \" شب آن هنگام که تاریکی آن فراگیر می شود. روایت کرده است: منظور از \"اللیل\" در این آیه دوران حاکمیت غاصب دوم عمر بن الخطاب است. خورشید پر فروغ مولانا امیرالمؤمنین علی (ع) در دوران خفقان و حاکمیت او پنهان ماند. بعد فرمودند: خداوند سبحان در قرآن برای مردم مثل هایی رازگونه و رمزوار زده است و با قرآن پیامبر خود را مورد خطاب قرار داده است و تنها و تنها ما معارف و شرایع آن را می دانیم و جز ما کسی آنها را نمی داند. قَالَ وَ صَحَّ عَنِ النَّبِيِّ ص وَ الْأَئِمَّةِ ع‏ أَنْ تَفْسِيرَ الْقُرْآنِ لَا يَجُوزُ إِلَّا بِالْأَثَرِ الصَّحِيحِ وَ النَّصِّ الصَّرِيحِ. و به اسناد صحیح از رسول خدا و ائمه هدی (ع) به ما رسیده است: تفسیر قرآن کریم جز با حدیث صحیح و نص صریح جایز نیست از آیات و روایاتی که ذکر شد به وضوح به این حقیقت پی می بریم که کسی جز رسول خدا و ائمه هدی علیهم السلام لیاقت ها و کفایت های لازم برای تبیین ، تفسیر و تأویل قرآن کریم را ندارند و اگر کسانی می خواهند اقدام به توضیح و تشریح آیات قرآن کنند، به ناچار باید با استمداد از آموزه های آن بزرگواران به این امر مهم اقدام کنند، در غیر این صورت، بدون شک دچار گناه بزرگ تفسیر به رأی خواهند شد و خود و دیگران را به هلاکت سوق خواهند داد.